കേരളത്തിലെ നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ട്ടപെട്ട ബീച്ച് ഏതു എന്നായിരുന്നല്ലോ എന്റെ ചോദ്യം. പല ഉത്തരങ്ങളും കിട്ടി. സന്തോഷം. ഓരോരുത്തവര്ക്കും ഓരോരോ ഇഷ്ട്ടങ്ങള് ആകുമല്ലോ.എനിക്കും അങ്ങനെ ഒരു ഇഷ്ട്ടമുണ്ട്. തിരുവന്തപുരം മുതല് കോഴിക്കോട് വരെയുള്ള, മനുഷ്യന്മാര് മനസ്സിന്റെ സന്തോഷത്തിനായി പോകുന്ന ഒട്ടുമിക്ക ബീച്ചുകളിലും പോകുവാന് സാധിച്ചിട്ടുണ്ട്.
അതില് എന്നെ ഏറ്റവും ആകര്ഷിച്ചത്,അല്ലെങ്കില് എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ട്ടപെട്ടത് "വര്ക്കല" ബീച്ച്. ആദ്യ കാഴ്ച്ചയില് തന്നെ എന്റെ ഹൃദയം കവര്ന്ന തീരം. അത് "വിദേശികളായ" മദാമ്മമാര് "സണ്ബാത്തി" ന് തുണിയില്ലാതെ നനഞ്ഞ മണലിനോട് സ്വകാര്യം പറഞ്ഞു എല്ലാം മറന്നു എല്ലാം തുറന്നിട്ട് കിടക്കുന്ന കാഴ്ച്ചകള് കണ്ടത് കൊണ്ടൊന്നുമല്ല.
അതില് എന്നെ ഏറ്റവും ആകര്ഷിച്ചത്,അല്ലെങ്കില് എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ട്ടപെട്ടത് "വര്ക്കല" ബീച്ച്. ആദ്യ കാഴ്ച്ചയില് തന്നെ എന്റെ ഹൃദയം കവര്ന്ന തീരം. അത് "വിദേശികളായ" മദാമ്മമാര് "സണ്ബാത്തി" ന് തുണിയില്ലാതെ നനഞ്ഞ മണലിനോട് സ്വകാര്യം പറഞ്ഞു എല്ലാം മറന്നു എല്ലാം തുറന്നിട്ട് കിടക്കുന്ന കാഴ്ച്ചകള് കണ്ടത് കൊണ്ടൊന്നുമല്ല.
ഓരോ യാത്രയും ഓരോ കൌതുക കാഴ്ച്ചയെന്നു ഞാന് എന്നോ പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ. ഈ യാത്രകള് ഒക്കെ എങ്ങനെ നമ്മളെ തേടി വരുന്നു? എന്ത് കൊണ്ട് ഞാന് യാത്രയെ ഇത്ര മാത്രം സ്നേഹിക്കുന്നു. അതിനു ഒരേ ഒരു ഉത്തരം. എന്റെ സ്കൂള് പഠന കാലത്ത് എനിക്ക് നിഷേധിക്കപ്പെട്ട വിനോദയാത്രകള്!!!!!
ചെങ്ങന്നൂര് താമസിക്കുന്ന ഞാന് എങ്ങനെ വര്ക്കല കണ്ടു.അതും ഒരു ഓര്ത്തഡോക്സ്കാരന്. ജന്മം കൊണ്ട് ഒരു ഈഴവന് ആയിരുന്നെങ്കില് ഗുരുദേവന്റെ സമാധി സ്ഥലം സന്ദര്ശിക്കുവാന് എങ്കിലും പോയതായിരുന്നു എന്ന് പറയാം. അവിടെയാണ് നമ്മുടെ ചങ്ങാതികള് നമുക്ക് തുണയാകുന്നത്. ഡിഗ്രി പഠനം കഴിഞ്ഞു ഉപരിപഠനാര്ഥം ഈറോഡിലേക്ക് ചെന്നപ്പോള് എനിക്ക് കിട്ടിയ ചങ്ങാതികള് പലയിടത്തും നിന്നും വന്നവര്.ചെങ്ങന്നൂരിനു വളരെ അടുത്തുള്ള പ്രദേശങ്ങളായ പുല്ലാട്-കുരങ്ങഴ, എടത്വ, തൃക്കൊടിത്താനം തുടങ്ങി അല്പ്പം അകലെയുള്ള ചാത്തന്നൂരും വര്ക്കലയും ഒക്കെ എനിക്ക് പോകുവാന് ഒരു കാരണം ഉണ്ടായത് എന്റെ കൂടെ പഠിക്കുന്ന ചങ്ങാതികളുടെ വീട് ഇവിടൊക്കെ ആയിരുന്നു എന്നത്. അതിനു മുന്പ് എത്രയോ തവണ ഞാന് വര്ക്കല വഴി കൂകി പായുന്ന തീവണ്ടിയില് തിരുവന്തപുരത്തിന് പോയിരിക്കുന്നു. അന്നൊന്നും ഇത്ര മനോഹരമായ ഒരു കടാപ്പുറവും ചുറ്റുപാടും വര്ക്കലയില് ഉണ്ടെന്നു അറിയില്ലായിരുന്നു. ഓരോന്നിനും ഓരോ നേരം.
പുതിയതായി കിട്ടിയ ചങ്ങാതികളില് ചിലര് കുറച്ചു കാലം, എന്ന് പറഞ്ഞാല് മധുവിധു കാലം മാത്രം എന്റെ "സഹവീടരും" മൂന്നു വര്ഷം എന്റെ സഹപാഠികളും ആയിരുന്നു. അതില് Jojin Emmess, Rajesh എന്നവരുടെ വീട് ഈ വര്ക്കലയില് ആണ്. ഈ കൂട്ടത്തിലെ Jojin Emmess ന്റെ ചേട്ടന് Johash Shaffi ഉം അതെ കാലഘട്ടത്തില് ഈറോഡിനടുത്ത് തിരുച്ചന്കോട് പഠിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുക ആയിരുന്നു. ആ സഹോദരങ്ങളുടെ ആത്മാര്ഥമായ ക്ഷണം സ്വീകരിച്ചാണ് "വര്ക്കല" എന്ന ദേശത്ത് ആദ്യം കാലുകുത്തുന്നത്.
പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു കാട് കയറി. എന്റെ ഒരു കുഴപ്പമിതാണ്. പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു എവിടെല്ലാമോ പോകും. അതാണ് ശരിയെന്നാണ് എന്റെ ധാരണ.
എന്തിനേറെ പറയുന്നു. വളരെ മനോഹരമായ ഒരു ബീച്ച്. എനിക്ക് ഏറെ ഇഷ്ട്ടപെട്ടത് ബീച്ചിനു അതിരായി നെടുനീളത്തില് ഒരു നാല്പ്പതു അമ്പതു അടി പൊക്കത്തില് കീഴ്ക്കാം തൂക്കായി നില്ക്കുന്ന മലനിരകള്.കാണേണ്ട കാഴ്ച്ച തന്നെ. ഞാന് പോയിരിക്കുന്ന മറ്റൊരു ബീച്ചിനും ഏഴയലത്തുപോലും മലനിരകളും കുന്നും പോയിട്ട് ഒരു മണ്കൂന പോലും കണ്ടിട്ടില്ല, മാത്രമല്ല എല്ലാം സമതല പ്രദേശത്തുമാണ്.
സാധാരണ ബീച്ചില് നിന്നാല് നമുക്ക് കടലിന്റെ എത്ര കാഴ്ച്ച കിട്ടും?ഞങ്ങള് പതുക്കെ ഈ മലനിരയുടെ മുകളിലേക്ക് പോയി. ഓ ദൈവമേ, അവര്ണ്ണനീയം ആ കാഴ്ച്ച. എത്രയോ അടി ഉയരത്തില് നിന്ന്,മേഘങ്ങള് അതിരിടുന്ന അനന്തമായ സാഗരത്തിന്റെ വിശാലമായ കാഴ്ച്ച ആരെയാണ് മത്തുമിടിപ്പിക്കാത്തത്. അതോടൊപ്പം ചീറി അടിക്കുന്ന കാറ്റില്, ശുദ്ധമായ വായു ശ്വസിച്ചു എല്ലാം മറന്നു നമ്മള് കയറി നില്ക്കുന്നത് ഇന്ത്യയുടെ പടിഞ്ഞാറന് തീരങ്ങളില് 13 ലക്ഷം വര്ഷം മുതല് 2.5 കോടി വര്ഷം വരെ പഴക്കമുള്ള ലാറ്ററൈറ്റ് നിക്ഷേപമുള്ള മലയുടെ മുകളില് എന്നും കൂടെ അറിയുമ്പോള് എന്താണ് മനസ്സിന്റെ ഉള്ളിലെ ചിന്തകള്. അതുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് "ജിയോളജിക്കല് സര്വ്വേ ഓഫ് ഇന്ത്യ" വര്ക്കലയുടെ ഈ പൈതൃകത്തെ രാജ്യത്തെ "ആദ്യ ഭൌമ ഉദ്യാനം" ആയി പ്രഖ്യാപിക്കുവാന് ഒരുങ്ങുന്നത്.
അപ്പോള് മറക്കരുത്. ഒരവധി ദിവസം ആഘോഷിക്കണം എങ്കില് ഒന്നും ആലോചിക്കുവാനില്ല നേരെ വര്ക്കലയ്ക്ക് വെച്ച് പിടിക്കുക.
കേരള സര്വ്വകലാശാലയില് ഡിഗ്രിക്ക് "ജിയോളജി" മുഖ്യ വിഷയം ആയി പഠിക്കുവാന് ഈ അടുത്തകാലം വരെ ആകെ ഉണ്ടായിരുന്നത് വര്ക്കല S .N കോളേജ് മാത്രമായിരുന്നു എന്നത് എത്ര പേര്ക്കറിയാം.
No comments:
Post a Comment